چای
چای یا تی یک نوشیدنی معطر است که معمولا با ریختن آب جوش روی برگ های عمل آورده گیاه
کاملیا سیننسیس که گیاه بومی آسیای شرقی است به دست می آید.
چای واژه ای است چینی که در چین و شمال هندوستان و بعدها با همان لفظ وارد ایران شده است.
این گیاه یک منبع غنی از کافئین ، تئوفیلین، تئین و آنتی‌اکسیدان‌ها ( کاتچین ) می باشد ، اما تقریبا بدون چربی و کربوهیدرات بوده و طعمی گس و تلخ دارد.
چای ها به دو دسته تقسیم می شوند :
تخمیری یا سیاه
تخمیر نشده یا سبز
نیمه تخمیری یا اولانگ و پوچونگ
چای سفید
از خواص ویژه این گیاه شامل کاهش خستگی ، آرام بخشی ، تقویت نیروی فکری ، تقویت گوارش ، بهبود عملکرد قلب و عروق ، کاهش ضعف اعصاب ، هضم غذا ، درمان میگرن ، کاهش ابتلا به سرطان، کاهش سکته های قلبی و مغزی ، کاهش چربی خون، تنظیم فشار خون و …. می باشد.
برای این که عطر و طعم این فرآورده بهتر شود و همچنین خواص آن بیشتر می توان افزودنی هایی مثل عسل ، دارچین ، هل ، لیمو ، شیر و عصاره میوه جات را به آن اضافه کرد.
بیشترین میزان کاتچین ، در نوع سبز و سفید وجود دارد. در چای سیاه به دلیل این که سریع اکسید می شود کمتر وجود دارد.
مصرف دم کرده چای سبب کاهش خواب آلودگی ، تنظیم ضربان قلب ، تنظیم تنفس و سرعت در گردش خون می شود.
چون این محصول حاوی فلوراید است، می‌تواند مقاومت دندان‌ها را زیاد و از پوسیدگی آن‌ها جلوگیری کند.